Schotia-George 16 juni,

Door Marga
Na vanmorgen weer om 7.00uur te zijn opgehaald voor een rit door het park, was weer mooi met de zonsopgang. We zagen dit keer ook de grootste mannetjes Leeuw in het park. Mooi om te zien. Het was wel steenkoud met een zeer harde wind. Maar diehards als we zijn deerde dit ons niet. Na het ontbijt zijn we vertrokken richting George, waar we tijdens het vallen van de avond aankwamen, nog gauw een B&B gevonden, helaas wel weer zonder internet. Maar nog even over de weg hier naar toe. Deze was weer fantastisch. We reden door een vallei met aan weerszijden bergketens. Het zonnetje erop, machtig mooi. We moesten vandaag wel de auto verzwaren, wegens harde wind. Onderweg nog geluncht, bij toevallig een geëmigreerde Nederlander. Ik weet nu nog niet wat ik van die man moet denken. Wel boeiend al die verschillende mensen die je ontmoet. Voor nu even rusten en dan een restaurantje zoeken.
Door Jos
De beestenboel en onze Bush lodgeheeft Marga al beschreven, dus daar zullen we het verder niet over hebben. Vanochtend uitgebreid met onze ranger, genaamd George gesproken. Ik noem hem Schotia George, hij was degene die de afgelopen twee dagen in Schotia park min of meer onze persoonlijke begeleiding verzorgde. Bijzonder toegewijd, zeer deskundig en heeft ons wegwijs gemaakt in de Afrikaanse flora en fauna. Tijdens het ontbijt spraken we over het Afrikaans, één van de 12 officiële talen van Zuid Afrika. Schotia George, zelf Engelstalig, vond het jammer dat het Afrikaans op zijn retour is. Volgens hem onder druk van de politiek in Zuid-Afrika. Maar dit terzijde. Hij vond het vooral jammer omdat het Afrikaans een taal is, die in één woord alles perfect kan omschrijven. Na de autorit van vandaag, bijzonder na het middag deel, ben ik het helemaal met onze ranger eens.
Vanmiddag reden we door Langkloof. Een schitterende route door een kloof tussen de gebergten (Tsitsikamma mountain en Kougaberg). Er leek geen einde aan deze kloof te komen. Tja dat is ook logisch met zulk een naam. Door de kloof slingerde ook een spoorlijn. Maar daarover later meer. Uiteraard liggen in deze kloof ook enkele dorpen. Een van de plaatsen die we tegen kwamen heette “Misgund”. Wat moet je aan zulk een woord nog toevoegen als je het dorp van nabij hebt gezien. Het enige gebouw dat perfect in orde was, was de Nederlands Hervormde Kerk. Vlak voor deze kerk op een bord, volgende tekst: “Hier is God de Koning”. Ik kan inderdaad beamen dat deze koning zijn onderdanen alles heeft misgund.
Het volgend gehucht op deze route heette: Ongelegen. Ook hier zegt een woord meer dan een boek om dit zooitje ongeregeld te beschrijven. Iets buiten Ongelegen, werden we geattendeerd op een stationnetje. De naam hiervan: Siësta. Nu hadden we de spoorlijn al lang zien liggen en aan de begroeiing op het spoorvlak, kon je zien dat dit inmiddels een slapende lijn was. Dus de naam voor dit station was treffend.
Geloof me of niet, ik heb het echt niet verzonnen, het volgende dorpje heette Avontuur. Nou het was een heel avontuur om er te komen. Eerst een omgewaaide boom omzeilen en daarna werden we geconfronteerd met een ondergelopen weg/bruggetje over een rivier. Op goed geluk hier voorzichtig doorheen gereden. Hierna volgden vele kilometers eer we bij het volgende gehucht geraakten. Ergens midden in deze oneindige kloof lag dit gehucht. De naam: Eenzaamheid. Een treffender naam heb ik nog nooit gezien.
Tegen het eind van de middag onze eindbestemming voor vandaag bereikt Linda’s B&B te George.