Overgangsetappe!

In de tour de france is de overgangsetappe een bekend fenomeen. Meestal verlaat men de vlakke ritten, via enigszins geaccidenteerd terrein, naar de bergen. Of andersom. Het ligt er maar aan van welke kant je komt. Bij ons was dat ook zo. Direct na Evry waren er enige kleine hellingen, vergelijkbaar met de bemelerberg. Daarna hebben we kilometers kunnen maken via de jaagpaden langs het “canal de nivernais”. De jaagpaden begonnen in Auxerre.

In Auxerre een koffiestop gehouden bij een bar/bistro. In deze bistro bleek dat deze fransen aan veel zaken aandacht schonken, behalve aan hun sanitaire voorzieningen. In dit lokaal waren deze ondergebracht in de kelder gewelven. Elk moment had je het idee dat iemand uit de tijd van Lodewijk de 14e, je tegemoet zou komen, met een emmertje boldoot. (voor hen die niet weten wat hiermee bedoeld wordt: goedkope Nederlandse eau de cologne om de po’s te ontsmetten)
In Chatel Censoir was het gedaan met het makkelijke fietsen en deed de Morvan haar intrede. Het begin van een nieuw landschap en helaas voor ons het begin van het klimwerk voor de komende dagen. De laatste klim naar Vézelay was gelukkig niet al te zwaar. Niveau cauberg.
Vézelay is een schitterend stadje met boven op de top een kathedraal, waar je u tegen zegt. Vézelay en de kathedraal zijn absoluut het bezoeken waard. De kathedraal is genoemd naar Maria Magdelena. Volgens de overlevering liggen haar relikwieën hier in de crypte van de kathedraal. Indrukwekkend om te zien en zeker om te ervaren. Ongewild denk je dan aan de film “de Davinci code” . Achter elke pilaar en vanuit elke spelonk, verwacht je de “albino” monnik uit de film, die in opdracht van de RK kerk het bewijs van een mogelijke bloedlijn van Jesus en Maria Magdelena tracht te maskeren. Alle methoden zijn hierbij geoorloofd.
Voor de fietsers: van alles wat, met een lang stuk vlak. Hier kun je snelheid en kilometers maken. Het draaien van de grote plaat, moet je bekopen tijdens de beklimmingen.
Met vriendelijk fietsgroet,
Marga en Jos