Pluvius vol genade!
Door: Jos
Blijf op de hoogte en volg Jos en Marga
21 Juni 2009 | Frankrijk, Parijs
Géraudot-Evry le Chatel 68 km
Vanochtend na het ontbijt nam Belle uitgebreid afscheid. Ze vleide zich vol overgave tegen me aan. Om op voorhand mogelijke roddels in de kiem te smoren, Belle is de 2 jarige Duitse herder van de herbergierster.
Na een kleine 20 km, een bezoek gebracht aan Troyes, hoofdstad van de champagne streek. Een schitterende binnenstad, met een mooie kathedraal. Gezeten op een terras, kwam volgens mij de jongste broer van Charlie Chaplin aanlopen. Bleek de pianostemmer en de pianist te zijn van de piano, die verborgen was onder een dekzeil, bij de kathedraal. Weer eens wat anders dan de gitaristen die je normaliter overal tegenkomt in de steden. De binnenstad is vol van restaurants, bistro’s en bars. Volgens mij is dit geen toeval. In 1128 werd in Troyes een concilie gehouden en werd de orde van de Tempeliers opgericht. De orde raakte in verval en de dranklust van haar leden werd spreekwoordelijk. Troyes doet er alles aan om het spreekwoord in ere te houden!
Na de buitengebieden van Troyes ontvouwt zich een schitterend, ietwat glooiend landschap. Talloze kleine dorpjes, met geen of nagenoeg geen voorzieningen. Als je dan al het geluk hebt om een restaurant aan te treffen, dat open is, dan heeft de patrones geen zin om te koken. Met veel tegenzin bereidt zij een sandwich. Toegegeven, een reuze sandwich. Een heel stokbrood. Na dit verorberd te hebben, voel ik mezelf een stokbrood dat je zo doormidden kan breken.
De hele dag ziet het ernaar uit, dat we het niet droog houden. Maar Pluvius is ons goedgezind. Geen druppel morst hij op ons. Sterker nog, hij gaat ons vooraf en spoelt de straten van onze route schoon. Waarschijnlijk wil deze god van de regen ons koene pedaalridders eren, door ons alleen over de schoonste straten te laten fietsen. Normaal zou ik zeggen: “je krijgt wat je verdient.” Maar laten we de goden niet tarten.
In Evry Le Chalet, de hoofdstad van alle gehuchten, houden we het voor gezien vandaag. Nu nog een onderdak zoeken. Bij het toeristenbureau verwijst ons een allervriendelijkste dame naar het hotel om de hoek. Hier ga je terug in de tijd. Jaren 50, stijl commissaris Maigret. De uitbaatster is een dubbelgangster van Simone Signoret. Kan zo uit een gangsterfilm met Jean Paul Belmondo zijn gestapt.
De kamer is een bezienswaardigheid op zich. Midden in de kamer staat – op het eerste gezicht althans – een telefooncel. Nadere inspectie leert dat dit de douche is. Functioneert overigens prima. Zal de hotelier adviseren om nog 4 instelbare douchekoppen bij te plaatsen. Dan is hij weer helemaal bij de tijd, door kamers aan te bieden met een massagedouche.
Voor de fietsers: leuk afwisselend landschap. Nagenoeg vlak, wederom prima om kilometers te maken.
Hier nog een stukje van Marga. Even nog wat feiten. Wat slepen we zoal mee? Allebei een afritsbroek, nog een lange broek, ik een rokje en ieder 2 á 3 truitjes, plus ondergoed en extra schoenen. Dan nog toiletartikelen en handdoeken. Dit alles in lichtgewicht en miniverpakking. Dan nog een tentje, 2 slaapmatjes, 2 kussens, 3 katoenen lakenzakken en 1 slaapzak. Ook uiteraard alles in lichtgewicht. Uiteraard nog iets om te koken en van te eten. Dan nog onze verbindingen met de buitenwereld zoals: telefoons, netbook en gps. Ik heb de tassen niet gewogen.Want wat niet weet wat niet deert. Maar ik schat een kilo of 15 p.p. Dan komt er zoals vanmorgen nog 3 x1,5l drinken en een tros bananen bij. Dan zal bij menigeen de vraag rijzen, wordt dit alles ook gebruikt. Ik zal het u vertellen. We hebben 3x de intentie gehad om te kamperen. De 1ste keer regende het, de 2de keer kwamen we er achter dat de slaapzak nog thuis stond, de 3de keer was de camping gesloten. U ziet het zit ons niet mee wat dit betreft. Maar we zullen vast nog wel een poging wagen. Vervolgens zult u zich afvragen, hoe zit het met de spierpijn? Ik zal het u vertellen. Ik (Marga} heb last van bovenbenen en billen. Jos heeft zegt hij nergens last van.( jaja. )Verder gaat het goed met ons.
Met vriendelijke fietsgroet,
Marga en Jos
Vanochtend na het ontbijt nam Belle uitgebreid afscheid. Ze vleide zich vol overgave tegen me aan. Om op voorhand mogelijke roddels in de kiem te smoren, Belle is de 2 jarige Duitse herder van de herbergierster.
Na een kleine 20 km, een bezoek gebracht aan Troyes, hoofdstad van de champagne streek. Een schitterende binnenstad, met een mooie kathedraal. Gezeten op een terras, kwam volgens mij de jongste broer van Charlie Chaplin aanlopen. Bleek de pianostemmer en de pianist te zijn van de piano, die verborgen was onder een dekzeil, bij de kathedraal. Weer eens wat anders dan de gitaristen die je normaliter overal tegenkomt in de steden. De binnenstad is vol van restaurants, bistro’s en bars. Volgens mij is dit geen toeval. In 1128 werd in Troyes een concilie gehouden en werd de orde van de Tempeliers opgericht. De orde raakte in verval en de dranklust van haar leden werd spreekwoordelijk. Troyes doet er alles aan om het spreekwoord in ere te houden!
Na de buitengebieden van Troyes ontvouwt zich een schitterend, ietwat glooiend landschap. Talloze kleine dorpjes, met geen of nagenoeg geen voorzieningen. Als je dan al het geluk hebt om een restaurant aan te treffen, dat open is, dan heeft de patrones geen zin om te koken. Met veel tegenzin bereidt zij een sandwich. Toegegeven, een reuze sandwich. Een heel stokbrood. Na dit verorberd te hebben, voel ik mezelf een stokbrood dat je zo doormidden kan breken.
De hele dag ziet het ernaar uit, dat we het niet droog houden. Maar Pluvius is ons goedgezind. Geen druppel morst hij op ons. Sterker nog, hij gaat ons vooraf en spoelt de straten van onze route schoon. Waarschijnlijk wil deze god van de regen ons koene pedaalridders eren, door ons alleen over de schoonste straten te laten fietsen. Normaal zou ik zeggen: “je krijgt wat je verdient.” Maar laten we de goden niet tarten.
In Evry Le Chalet, de hoofdstad van alle gehuchten, houden we het voor gezien vandaag. Nu nog een onderdak zoeken. Bij het toeristenbureau verwijst ons een allervriendelijkste dame naar het hotel om de hoek. Hier ga je terug in de tijd. Jaren 50, stijl commissaris Maigret. De uitbaatster is een dubbelgangster van Simone Signoret. Kan zo uit een gangsterfilm met Jean Paul Belmondo zijn gestapt.
De kamer is een bezienswaardigheid op zich. Midden in de kamer staat – op het eerste gezicht althans – een telefooncel. Nadere inspectie leert dat dit de douche is. Functioneert overigens prima. Zal de hotelier adviseren om nog 4 instelbare douchekoppen bij te plaatsen. Dan is hij weer helemaal bij de tijd, door kamers aan te bieden met een massagedouche.
Voor de fietsers: leuk afwisselend landschap. Nagenoeg vlak, wederom prima om kilometers te maken.
Hier nog een stukje van Marga. Even nog wat feiten. Wat slepen we zoal mee? Allebei een afritsbroek, nog een lange broek, ik een rokje en ieder 2 á 3 truitjes, plus ondergoed en extra schoenen. Dan nog toiletartikelen en handdoeken. Dit alles in lichtgewicht en miniverpakking. Dan nog een tentje, 2 slaapmatjes, 2 kussens, 3 katoenen lakenzakken en 1 slaapzak. Ook uiteraard alles in lichtgewicht. Uiteraard nog iets om te koken en van te eten. Dan nog onze verbindingen met de buitenwereld zoals: telefoons, netbook en gps. Ik heb de tassen niet gewogen.Want wat niet weet wat niet deert. Maar ik schat een kilo of 15 p.p. Dan komt er zoals vanmorgen nog 3 x1,5l drinken en een tros bananen bij. Dan zal bij menigeen de vraag rijzen, wordt dit alles ook gebruikt. Ik zal het u vertellen. We hebben 3x de intentie gehad om te kamperen. De 1ste keer regende het, de 2de keer kwamen we er achter dat de slaapzak nog thuis stond, de 3de keer was de camping gesloten. U ziet het zit ons niet mee wat dit betreft. Maar we zullen vast nog wel een poging wagen. Vervolgens zult u zich afvragen, hoe zit het met de spierpijn? Ik zal het u vertellen. Ik (Marga} heb last van bovenbenen en billen. Jos heeft zegt hij nergens last van.( jaja. )Verder gaat het goed met ons.
Met vriendelijke fietsgroet,
Marga en Jos
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
