Glooiend

Bastogne-Montmédy 84 km

Na een fantastisch ontbijtbuffet in Hotel Melba, vertrokken we voor de laatste delen van de Ardennen.De hele route was golvend, zeker de eerste 40 km, steeds op een hoogte van rond 500 m.
Al snel buiten Bastogne weer hetzelfde beeld als van de voorgaande dagen. Her en der, meer der dan her,lagen er enige boerderijen. Samen een gehucht geheten. Plotseling geheel in de “middle of nowhere” een voetbalterrein. Nergens in een straal van 5 km, waren er meer dan 6 boerderijen te zien. Gedurende enkele kilometers bleef ik mijn hoofd breken over de vraag: hoe krijgt men hier in godsnaam een elftal op de been? Misschien werden de ontbrekende spelers aangevuld met stoere viervoeters. Meer dan voldoende stieren gezien in de directe nabijheid. Maar zoals zo vaak ligt het antwoord vaak besloten in de vraag. De walen zijn- afgaand op de vele Maria beelden en kruizen langs de weg- zeer godsvruchtig. Waarschijnlijk adoreert de voetbalclub een van de eerste opdrachten van de herder van Rome: “gaat heen en vermenigvuldigt u”.
Langzaam kom je in de streek waar de 1e WO haar sporen heeft achtergelaten. Ergens in het bos bij Rossignol, is er een Franse begraafplaats met gevallenen uit WO 1. Welgeteld 784 soldaten liggen hier begraven, daarvan zijn er 783 gesneuveld op 22-8-1914. Waarlijk een slechte dag voor Frankrijk.
Door een fantastisch landschap – de zon doet onderen -, bereiken we de abdij van Orval. Met een van de slechts 7 trappistenbrouwerijen ter wereld. Als fietser weet je dat een zwaar biertje funest kan zijn voor de volgende kilometers. Maar als je de kans krijgt om één van de zeven wereldwonderen te proeven, dan laat je die kans niet liggen. Gelukkig waren de resterende 20 km vrij vlak, want dit bovengistend biertje, giste nog lang na in de knieën.
Het einddoel Montmédy kwam in zicht. Nog even de citadelle bezoeken en dan in het centrum een hotelletje scoren. Het centrum is typisch Frans. Een groot plein, omgeven met wat oude, historische gebouwen. Je kunt zien dat Frankrijk een land van de wereld is. Het plein is omgeven met banken en –zeer belangrijk- pin automaten.
Even wat feite: Vanmorgen om 8.30uur vertrokken, na 4,30 uur slaap. ’s Avonds nog te veel adrenaline, heeft iemand een tip? De eerste 30 kilometers waren een ramp, vechten vooral tegen mezelf, aan het weer kan het niet gelegen hebben. Mooi glooiend landschap. Wederom nergens iets open, of ze waren aan het verbouwen. Bij een bakker in Léglise waren we op tijd, die gaan volgende week 3 weken met vakantie. Wel lekker gebak trouwens, uit armoede op een stoep gaan zitten om op te eten. Daarna doorgefietst en af en toe wat astronautenvoeding tot mij genomen. Gelukkig hadden we bij de voorgaande bakker, nog een paar pistolets gekocht, onbelegd dat wel. En even voorbij Pin, what’s in a name, droog gegeten. Uiteindelijk bij de abdij van Orval een croque monsieur gegeten met koffie. Daarna ging ik als een speer. Wilden we vandaag gaan camperen, blijken we geen slaapzak bij ons te hebben. Ik dacht dat die bij Jos in de tas zat. Morgen proberen een te scoren. In Montmédy aangekomen eerst nog naar de Citadel, in het kader van; dan hebben we dat ook al gehad. Montmédy heeft welgeteld 1 restaurant en 2 hotels. Zo meteen gaan we iets eten bij de pizzeria en dan hopelijk wel een goede nachtrust. Morgen een redelijk vlakke etappe, dat moeten we kunnen uitbuiten. Met vriendelijke fietsgroet, Jos en Marga